۱۳۸۹ فروردین ۳, سه‌شنبه

نوروزی پر از امید

و زمستان و سرمایی که رفت
و بهاری که آمد... و ما که اگر شده یک لبخند حتا بر لبانمان می نشیند.

عزیزان، ایرانیان! سال نو، بهار، زیبا شدن دوباره طبیعت را به دلهای خسته تان تبریک می گوییم. سال سختی بود، گذشت و سختی ها در پیش است. به ثمر رساندن و نو شدن اذهان و افکار اما زمان می طلبد. ما راهی را آغاز نمودیم که بسیار پیشرفت در آن شاهد بودیم اما باز هم نیازمند زمان است؛ امید تا نسل فردای ایران، آزاد و آزاده و با اندیشه ها و تفکرات متفاوت به دور از تعصب و در آرامش زندگی کنند.

چهارشنبه سوری ای که گذشت، جشن ملی ما برگزار شد. جشن ملی ای که خاریست در چشمان سیاهی! نوروزی که در حال گذر است، 1400 سال است که خاریست در چشمان عرب صفتان دزد و غارتگر! اما ما ایرانی هستیم و ایرانی خواهیم ماند تا کور شود هر آنکه نتواند دید.
ما ایرانمان را از چنگال غیر ایرانیان و اجنبیان بیرون خواهیم آورد. روزی خواهد رسید که دستشان را از آب و خاک این مملکت کوتاه کنیم و عزیزان، آن روز دیر نیست مگر آنکه بنیان‏های فکری را اصلاح کنیم.
اذهان مردم را بیدار و آنان را روشن سازیم.
بیابید و بجویید عاقلی را / همان راه قشنگ فاضلی را

"هر ملتی لیاقت همان حکومتی را دارد که بر سر قدرت است!" آیا لیاقت ما آخوند است و زندگی در 1400 سال پیش؟؟؟
افکار توده مردم و بطن اجتماع و اذهان آنها باید به سمت خرد پیش برود. از فشارهای بسیار زیاد، تحول به صورت آتشفشان ظهور خواهد کرد.
پشه چو پر شد بزند پیل را / با همه تندی و صلابت که اوست / مورچگان را چو شود اتفاق / شیر ژیان را بدرانند پوست

ایران خواهد ماند. ما ایران را یکپارچه پس خواهیم گرفت و آجر به آجر آن را با یکدیگر می گذاریم تا آینده ای بهتر و روشن تر و آزادانه داشته باشیم.

سال 2569 مبارک‏باد